1. การปฏิเสธศูนย์กลาง (Centre) ซึ่งก็คือ การปฏิเสธอำนาจที่ครอบงำเน้นชายขอบซอกมุม
(Margins) เพื่อปลดเปลื้องการครอบงำทางเวลา เทศะ อัตลักษณ์ที่ยังหลงเหลืออยู่ ดังปรากฎในงานสถาปัตยกรรมจำนวนมากที่เลิกเน้นจุดศูนย์กลาง งานวรรณกรรมจำนวนมากที่พูดถึงแง่มุมเล็ก ๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีกแต่ผันแปรอย่างไม่คาดคิดไปในมุมเล็ก ๆ เช่นกัน เช่น Fury ของ Rushdie หรือ Kitchen ของ Yashimoto
2. การปฏิเสธความเป็นเอกภาพ (Unity) หรือองค์รวม (Totality) ภาพเขียนหรือสถาปัตยกรรม จึงไม่จำเป็นต้องจบสมบูรณ์ อาจเป็นหลายเรื่องซ้อนกัน เช่น นิยายของ Milan Kundara
3. การปฏิเสธเอกภาพนี้อาจทำได้โดยแนว Eclectic คือ “ยำใหญ่” หลายกาละ เทศะ ยุคสมัย ปัจจุบัน อนาคต อดีต วัฒนธรรม เช่น สถาปัตยกรรมของ Charle Mooreหรือที่พบอย่างแพร่หลายใน Music Video และโฆษณาต่าง ๆ ในปัจจุบัน
4. นอกจากลักษณะยำใหญ่ อาจมีลักษณะลูกผสมทั้งสิ่งที่ข้างเคียงหรือขัดแย้ง ทำให้เกิดลักษณะคำถามไม่ชัดเจน เช่น คำพูดของ Venturi
“ ผมชอบองค์ประกอบที่เป็นลูกผสม (Hybrid) มากกว่าที่จะ ชัดเจน บิดเบี้ยวมากกว่าตรง กำกวมมากกว่าแจ่มแจ้ง น่าเบื่อพอ ๆ กับน่าสนใจ...ไม่สม่ำเสมอ...มั่ว ๆ มากกว่าเป็นเอกภาพ ”
5. เนื่องจาก Post Modern มาจาก Post Structuralism จึงมีแนวโน้มคัดค้านโครงสร้าง ระเบียบ ลำดับ ดังปรากฎในงานออกแบบของ Frank Gehry , James Sterling
6. Post Modern ปฏิเสธจุดเริ่มต้น จึงปฏิเสธประวัติศาสตร์ แต่โหยหาอดีต (Nostalgia) เนื่องจาก ความไม่มั่นคงทางอัตลักษณ์ แต่อดีตของพวกเขาไม่ใช่ประวัติศาสตร์ หากเป็นการทำลายประวัติศาสตร์ เพราะมันถูกนำมาอยู่ในปัจจุบัน หรือหลุดไปจากบริบทอย่างสิ้นเชิง หรือถูกนำมาล้อเล่น ดังปรากฎในงานสถาปัตยกรรม รวมทั้งภาพยนตร์ วรรณกรรม จินตนาการเชิงเทวตำนาน (Myth) มากขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น